'Even' naar huis

Wat een aantal hectische dagen! Alle kinderen op school hebben sinds 2 weken zomervakantie, dus het was super stil op werk. De laatste week was een een grote conventie gaande. Docenten van andere agricultuur scholen zoals Harvey en Cundedin kwamen langs dus alles moest toppie zijn. Helaas maar de helft personeel van wat we nodig hadden in de keuken dus het was hard aanpoten om alles voor elkaar te krijgen. Fantastisch eten, veel gezelligheid en de nodige flessen bubbels zijn weggezet. Nadat dit drukke gebeuren over was toch maar even met de baas om de tafel. Ja, eigenlijk komen we niet meer terug na onze vakantie. Bedankt voor het samenwerken! Hij begreep de redenen maar was toch erg teleurgesteld dat we besloten hebben te vertrekken gezien we zo goed met de kinderen konden. Toch het alle beste gewenst en toen snel naar huis! Het hele huis moest opgeruimd en ingepakt worden. Alle koffers ingepakt, papierwerk regelen, meubilair verkopen. Kortom, gekkenhuis. Vervolgens er achter komen dat het eigenlijk toch niet in de auto past, dus nog een trip naar de boerderij van een vriend waar we onze spullen konden opslaan in de scheerschuur totdat we terug komen. Vervolgens aan de 5 uur lange reis naar Perth begonnen. Prachtig landschap op de weg terug, het verveelt zeker nooit.
Eenmaal aangekomen in Perth natuurlijk meteen goed eten bij de fantastische kleine goedkope restaurantjes waarvan er hier honderden zijn! Daarna meteen het bedje in. In de afgelopen 2 dagen was het weer vliegen. Vliegen tussen schoonfamilie, vrienden, winkelen, regelen. Eigenlijk was 2 dagen niet genoeg... Maar het is weer gelukt. Alle koffers zijn gepakt, al het papierwerk is klaar. En nu zitten we éindelijk in de gigantische hal van The Old Swan Barracks met een welverdiend biertje. De laatste contacten doen, zoals ff met familie Skypen en de laatste e-mailtjes verwerken en dan is het lekker onder de wol. Morgen om 5:15 zijn we bij James zijn vriend die ons op het vliegveld afzet en de komende 7 weken voor de auto gaat zorgen. Nou moet ik heel eerlijk zeggen dat ik er ook wel een beetje klaar voor ben. Alle troep die nu nog gevonden word gaat de prullenbak in. Ik knal de koffers het vliegveld in, leg m'n creditcard op de balie en ze gaan fijn uitzoeken hoeveel ik moet betalen voor de extra kilo's bagage terwijl Lianne plaats neemt in het vliegtuig.
Eindelijk even naar huis. Even bij mama zijn, m'n familie en vrienden, m'n kat. Eindelijk even stamppot en kaas..
Maar ik weet ook zeker dat over 7 weken ik weer helemaal ready ben om terug te gaan naar Australië, waar we dan daadwerkelijk gaan rond reizen!