Tijdelijk terug in Perth

Jeetje wat een hectische tijd! In de laatste post waren we nog in Esperance, vrolijk aan het werk. Dat is radicaal verandert. De bazin is 5 weken op vakantie naar huis (Amerika) gegaan en in die tijd heeft onze kantoor collega de zaak over genomen. Wat een frisse wind! Zij wist daadwerkelijk wat ze deed. Ze heeft jaren ervaring met het runnen van pubs en dat liet zich duidelijk zien. Onze ogen gingen open. De daadwerkelijke bazin heeft geen flauw idee wat ze doet. Het was een fantastische tijd. Het hele team kwam samen, de sfeer was minder gespannen en iedereen kwam met plezier naar werk. Totdat de bazin terug was. James en ik hebben in die tijd meerdere gesprekken gehad. Hij was niet meer happy om daar te blijven werken en ik ook niet. We werkte er simpelweg voor het geld en thats it. Gezien we inmiddels wat centjes gespaard hebben hebben we tegen elkaar gezegd dat als de bazin weer een streek levert dat we onze spullen pakken en vertrekken. Doei.
En dat gebeurde inderdaad. Ze was nog geen 24 uur terug van haar vakantie en was op het rookplein zich moeilijk aan het bezatten. Ze zei dat ze me wat wilde vertellen en liet daarmee een bom vallen. Ze zei dat, ondanks dat de gasten mij fantastisch vinden en ik erg goed ben achter de bar, ze niet vind dat ik in de bar hoor. Daarmee zou ze me terug van de ladder af schoppen en in de bediening stoppen waar 0 uren beschikbaar waren. Oftewel, ze ontsloeg me zonder mij te ontslaan omdat ze dan James zou kwijt raken.
Maar deze vos heeft het daar natuurlijk niet mee eens. Ik heb keurig ja geknikt naar de bazin, heb mijn dienst die avond afgerond, heb de pub op slot gedraaid en ben naar James gegaan. De bok was van het erf, dit was de laatste druppel in de emmer.
Over nacht hebben we onze spullen ingepakt en zijn we in de auto gestapt. We zijn tijdelijk bij een vriend onder gedoken omdat ons busje nog in de garage was voor reparatie. Dat was een fantastische week. De hele pub was in rep en roer. De bar manager en hoofd kok zijn spoorloos verdwenen. Het werd helemaal feest toen de bazin er achter kwam via mijn collega die ons salaris ophaalde dat wij nog in Esperance waren. In die tijd hebben James en ik een 5 pagina lang klaagbrief getypt en naar het hoofdkantoor van de pub gestuurd (in Perth). Helaas hebben we geen reactie gekregen, maar ik zal daar nog eens achteraan.
Het busje kwam uit de garage en we hebben meteen alles ingepakt en zijn gaan rijden. De Commodore hebben we aan onze collega verkocht, hij zal er goed voor zorgen! In 1 ruk 10 uur gereden en onze vrienden in Morawa bezocht. Waren een aantal heerlijke relaxte dagen, gezellig bijkletsen met een paar biertjes terwijl we genietend naar ons busje kijken. Daarna doorgereden naar Perth. Gezellig bij James' moeder op de oprit, dan bij een van z'n vrienden op de oprit, dan bij z'n broer op de oprit. Helaas waren we wel van plan nog wat centjes te verdienen voordat we naar het oosten gaan rijden. Ik heb inmiddels een baan op St. Georges Terrace. HET banencentrum van Perth. In een upclass pub, dat is wel even wat anders dan waar we vandaan kwamen. Helaas niet full time maar het zal wel ERG goed op mn CV staan. James heeft een aantal interviews over de komende dagen, dus dat zal ook niet lang duren.
Het plan is om nog snel wat centjes binnen te harden en rond eind oktober/begin november te gaan rijden. We zullen langs de zuid kust naar Sydney rijden waar we mama ophalen in mid december. Gezellig kerst en oud en nieuw vieren en naar Brisbane rijden. We hebben speciaal een 3e stoel in het busje gebouwd voor mama (natuurlijk).
Zo, snel bijgekletst! De volgende zal over een aantal weken zijn voordat we gaan beginnen met rijden.